ಸಾಕೂತಮರಸಿ ಜಾನಿಸುತಿರ‍್ಪವಂ ಭಕ್ತ (482)

ಸಾಕೂತಮರಸಿ ಜಾನಿಸುತಿರ‍್ಪವಂ ಭಕ್ತ |
ಮೂಕನಂತಿಹನಾಂತು ತೃಪ್ತಿಯಿಂ ಜ್ಞಾನಿ ||
ಬೇಕೆನ್ನುವಂ ದ್ವೈತಿ ಬಂತೆನುವನದ್ವೈತಿ |
ಏಕವಿರ‍್ವರ ಲಕ್ಷ್ಯ - ಮರುಳ ಮುನಿಯ || (೪೮೨)

(ಸಾಕೂತಂ+ಅರಸಿ)(ಜಾನಿಸುತ+ಇರ‍್ಪವಂ)(ಮೂಕನಂತ್+ಇಹನ್+ಆಂತು)(ಬೇಕು+ಎನ್ನುವಂ)(ಬಂತು+ಎನುವನ್+ಅದ್ವೈತಿ)(ಏಕ+ಇರ‍್ವರ)

ಭಕ್ತನು ಅಭಿಪ್ರಾಯ ಸಹಿತವಾಗಿರುವುದನ್ನು (ಸಾಕೂತಂ) ಹುಡುಕಿಕೊಂಡು ಸದಾಕೂಲವೂ ಧ್ಯಾನಿಸು(ಜಾನಿಸು)ತ್ತಿರುತ್ತಾನೆ. ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ತಿಳಿದುಕೊಂದಿರುವ ಜ್ಞಾನಿಯಾದರೋ ತೃಪ್ತಿ ಮತ್ತು ಸಮಾಧಾನಚಿತ್ತದಿಂದ ಮೂಕನಂತೆ ಮೌನವಾಗಿರುತ್ತಾನೆ. ಬೇಕು ಎನ್ನುವವನು ದ್ವೈತಿ, ಸಿಕ್ಕಿದೆ ಎನ್ನುವವನು ಅದ್ವೈತಿ. ಇಬ್ಬರ ಗುರಿಯೂ ಒಂದೇ.
(ಕೃಪೆ: ಶ್ರೀ. ಶ್ರೀಕಾಂತ್‍ರವರ "ಮರುಳ ಮುನಿಯನ ಕಗ್ಗ - ತಾತ್ಪರ್ಯ")

He who with resolute purpose strives to find out and mediates is a devotee
He who with total contentment remains dumb is the realized soul
He who still desires to get is a dualist and he who fully feels that
He has received the desired is a monist but the target of both is same – Marula Muniya
(Translation from "Thus Sang Marula Muniya" by Sri. Narasimha Bhat)