ಮೊಟ್ಟೆಗಳನಿಟ್ಟದನು ತಾನೆ ನುಂಗುವುದಹಿಯು (491)

ಮೊಟ್ಟೆಗಳನಿಟ್ಟದನು ತಾನೆ ನುಂಗುವುದಹಿಯು |
ಸೃಷ್ಟಿತಾಯಿಗಮುಣಿಸು ತಾಂಪೆತ್ತ ಮಗುವು ||
ಪೆಟ್ಟಿನಿಂ ಬೆನ್ಮುರಿವವೊಲು ನಿನ್ನ ಮೈದಡವಿ |
ತಟ್ಟಿಯುಂ ಸವೆಯಿಪಳು - ಮರುಳ ಮುನಿಯ || (೪೯೧)

(ಮೊಟ್ಟೆಗಳನಿಟ್ಟು+ಅದನು)(ನುಂಗುವುದು+ಅಹಿಯು)(ಸೃಷ್ಟಿತಾಯಿಗಂ+ಉಣಿಸು)(ಬೆನ್+ಮುರಿವವೊಲು)

ಹಿಂದೆ ಹೇಳಿದಂತೆ ಹಾವು ತನ್ನ ಮೊಟ್ಟೆಗಳನ್ನು ಒಂದು ಸಾಲಿನಲ್ಲಿಟ್ಟು ಪುನಃ ಅದೇ ಸಾಲಿನಲ್ಲಿ ಬರುತ್ತಾ ತಾನೇ ಇಟ್ಟ ಮೊಟ್ಟೆಗಳನ್ನು ನುಂಗಿಬಿಡುತ್ತದೆ. ಅಲ್ಲಲ್ಲಿ ಸರಿದುಹೋದ ಮೊಟ್ಟೆಗಳು ಮಾತ್ರ ಹಾವುಗಳಾಗುತ್ತವೆ. ಅದೇ ರೀತಿ ಸೃಷ್ಟಿಯ ತಾಯಿಗೆ ತಾನು ಹೆತ್ತ (ಪೆತ್ತ) ಶಿಶುವೇ ಆಹಾರವಾಗುತ್ತದೆ. ನಿನ್ನ ಬೆನ್ನು ಮುರಿಯುವಂತೆ ಏಟುಗಳನ್ನು ಹಾಕಿ ನಂತರ ನಿನ್ನ ಮೈಯನ್ನು ತಟ್ಟಿ, ನೇವರಿಸಿ, ನಿನ್ನನ್ನು ಸವೆಯಿಸುತ್ತಾಳೆ.
(ಕೃಪೆ: ಶ್ರೀ. ಶ್ರೀಕಾಂತ್‍ರವರ "ಮರುಳ ಮುನಿಯನ ಕಗ್ಗ - ತಾತ್ಪರ್ಯ")

The serpent swallows the very eggs it had laid
Likewise Her own children become food to Mother Nature
She pats your back to the breaking point
She rubs and rubs until you wear out – Marula Muniya
(Translation from "Thus Sang Marula Muniya" by Sri. Narasimha Bhat)