Tuesday, May 28, 2013

ಮೃತ್ಯುವನು ಹೊತ್ತಿರ‍್ಪರೆಲ್ಲರುಂ ತಮ್ಮೊಳಗೆ (432)

ಮೃತ್ಯುವನು ಹೊತ್ತಿರ‍್ಪರೆಲ್ಲರುಂ ತಮ್ಮೊಳಗೆ |
ತುತ್ತನಗಿದಗಿದೆ ಸವೆವುದು ಪಲ್ಲಸಾಲು ||
ರಥಚಕ್ರಗಳರೆದುಕೊಳ್ಳುವುವು ತಮ್ಮತಾಂ |
ಕೃತ್ಯಕರಣವೆ ಮೃತ್ಯು - ಮರುಳ ಮುನಿಯ || (೪೩೨)

(ಹೊತ್ತು+ಇರ‍್ಪರು+ಎಲ್ಲರುಂ)(ತುತ್ತನು+ಅಗಿದು+ಅಗಿದೆ)(ಚಕ್ರಗಳು+ಅರೆದುಕೊಳ್ಳುವುವು)

ಈ ಪ್ರಪಂಚದಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುತ್ತಿರುವ ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬ ಮನುಷ್ಯನೂ ಸದಾಕಾಲವೂ ಮರಣವನ್ನು ತನ್ನ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿಯೇ ಹೊತ್ತುಕೊಂಡಿರುತ್ತಾನೆ. ತುತ್ತನ್ನು ಅಗಿದು ಅಗಿದು ಹಲ್ಲುಗಳ ಸಾಲುಗಳು ಸವೆದುಹೋಗುತ್ತದೆ. ರಥದ ಚಕ್ರಗಳು ತಾವಾಗಿ ತಾವೇ ಅರೆದುಕೊಂಡು ತೇದುಹೋಗುತ್ತವೆ. ಈ ರೀತಿ ಕೆಲಸ ಮತ್ತು ಅವುಗಳನ್ನು ಮಾಡುವ ಉಪಕರಣಗಳಿಂದಲೇ ಮರಣವು ಬರುತ್ತದೆ.
(ಕೃಪೆ: ಶ್ರೀ. ಶ್ರೀಕಾಂತ್‍ರವರ "ಮರುಳ ಮುನಿಯನ ಕಗ್ಗ - ತಾತ್ಪರ್ಯ")

Everyone carries his death within himself
The rows of teeth wear out biting and chewing food
The wheels of car turn round and round and come to a grinding halt
Working organ itself is death – Marula Muniya
(Translation from "Thus Sang Marula Muniya" by Sri. Narasimha Bhat)

No comments:

Post a Comment